هر ز ما نی که کنم یا د و طن شو ق پر و ا ز بر د م سو ی و طن
د ر جو ا نی د و ر شد م ا ز ا شنا ا ی د ر یغا ا ز و طن گشتم جد ا
ز دشت و شهر خو د رفتم به غر بت به قصد کا ر و ما ل و جمع ثر و ت
شد م پای بند کا ر و ز ن و فر ز ند حا لا د و ر ا ز د یا ر و پا ی د ر بند
نه فر زند ا ن خو ا هند تر ک غر بت نه ا ز یا د می ر و د فکر و لا یت
نه د ا ر م طا قت ما ند ن به غر بت نه د ا ر م پا ی ر فتن به و لا یت
نه فر ز ند ا ن گز ینند همسر ی ر ا نه ما د ر می گشا ید معبر ی ر ا
چنا ن د ر فکر کو چ و تر ک غر بت که شبها خو ا ب می بینم و لا یت
نه ا ز یا د می ر و د ا ن خا طر ا تم نه ا ر ا م می شو د د ر د نها نم
تنم گر عا قبت ما ند به غر بت د لم هجر ت کند سو ی و لا یت
ا گر د ر ا خر ین ر و ز ها ی عمر م نر فتم شهر خو د ا ز غصه مر د م
وصیت میکنم د وستا ن وخو یشان ا گر مر د م بیا یند قو م و خو یشا ن
مر ا هجرت دهند سو ی د یا رم سپس ا ر ا م د هند تحو یل خا کم
مجید اسکند ری تا ریخ 91/10/24