اگر ا مشب تو نبا ر ی./

لطفی   کن   ا بر    بها ر ی          لب   من   تشنه   به   ا بی 

و ا ی ا گر  شب  تو  نبا ر ی          چه    کند    صبح    قنا ر ی

همه شب فکرمن این است         که   تو    ا بر ی   و   ببا ر ی 

همه دشت تشنهءاب است        همه  خلق  فکر  بهار  است

چشم   ا هو   به  چمنز ا ر         چشم  عا شق  به  ره   یا ر

غنچه ها   د ر   ر ا ه     گل        بلبلا ن     بر    ر و  ی     گل

سر   د هند  ا و ا ز  خو ش         به به  این  ر و ز ها ی خو ش

د ا من   کو هها   چه  سبز         لا لا ها   د ر   د شت    سبز

جو  یبا ر ا ن       پر      اب         جا ر یند   د ر   د شت   نا ب

و  ا ی    ا گر   ا بر  بها ر ی         تو      به  د ا د   ما    نیا یی

جا ن خلق بسته به نا نی         لب   ما   تشنه   به    ا  بی 

چه    کند   صبح   قنا ر ی          که   د هد   د ا نه   و    ا بی

لطفی   کن  ا بر   بها ر ی         حتما   ا مشب   تو   ببا ر ی

که ر سد د نیا ی  شا د ی        د ل خو شی و  لقمه نا نی

د شت  سبز ی و  بها ر ی         شب  و ر و ز و  د لگشا یی

ا مشب   با  لطف   ا لهی         ر سد    ا ز    ا بر   پیا  می

که   ببا ر یم   و    ببا ر یم         همه    مخلو ق   خد ا ییم

                  مجید سکند ر ی./ تا ر یخ 89/12/20