ر و ز پد ر مبا ر ک./

پدر ا ی نهاد هستی دل شید ا ی من هستی        جان نیکوی من هستی یا وجو د من تو هستی 

هر چه دارم زتو دا رم چشم من مست نگا هت        به ا میدی که تو با شی من نگا هم به جما لت
افتخار من تو هستی جا ن من بسته به جا نت        ا ی   ا مید  ز ند گا نی  چه  کنم  نثا ر  جا نت
چه    د هم    هد یه    به    تو    بغیر     جا نم        که      متا  عی    نبو  ذ     بهتر     ز    جا  نم  
من ند ا ر م تو شه ا ی ا ز خو د کنم قر با ن تو         جا ن  شیر  ین  ا  ست  که  ا ن  هم  ما ل  تو
کا ش  بو د م  کو د کی تا  بو  کنم  عطر تو  ر ا        بو سه  بر  د ستت ز نم  یا ر خ  ز یبا ی تو  ر ا
یا  د  م     ا  ید   کو  شش   و   هجر  ا  ن   تو         لقمه   نا نی  ا ز  بر ا ی  همسر  و  فر ز ند  تو 
با     تلا  ش   و    همتی   و ا لا    چه    خو ب        پر و ر ش   د  ا  د  ی  مر  ا  ز  یبا   چه  خو  ب    
مو  ی    مشکینت     ا مر و ز     شد    سفید         د  ر    ر  خت    ا  ثا ر   پیر  ی     شد    پد  ید
ا  ن   قد   سر و ت   نمو  د     قد ر ت   ا  ست        ا ین  همه ا ثا ر  پیر ی ا فتخا ر  و عز ت  ا ست
ا ز   خد ا    خو  ا  هم    تو   با شی    یا و ر م        پا  ید  ا  ر   با  شی    و   د  ا  یم    د  ر    بر م  
یا  ر ب     ا ین     گو هر   نا بم   تو    نگهد ا ر        جا  نش    به    سلا  مت   نگینم   تو   نگهد ا ر 
                                                                                                       
                                   مجید ا سکند ر ی ./  تا ر یخ   15  / 1  /1391