ا ی د و ست د ل ر ا ا سیر بید ا د مکن هر جا قفسی ست تو د ر ب ا ن با ز مکن
هر جا که ر و ی تو قصه ا غا ز مکن شکو ه ا ز د ل مکن. گله ز مر د م مکن
گر مو ی بد ید ی چشم خو د با ز مکن ا ن صا حب مو ی د ا م و تو پر با ز مکن
هر چشم سیا ه د ا می و د یده را با ز مکن و ر نه تو شکا ر ی و گله ا غا ز مکن
هر گل که د ید ی نگو فصل بها ر ا ن هر قصه شنید ی نگو قصهء جا نا ن
هر بید که د ید ی نگو بیشهء لر ز ا ن هر نو ر که د ید ی نگو خو ر شید تا با ن
گر قطر ه بد ید ی د ر پی ا ب نبا ش گر چشمه ر و ا ن بو د فکر د ر یا نبا ش
گر مس بد ید ی مسکر ی یا د مکن گر ضر به خو ر د مس تو بید ا د مکن
گر منسبی د ا شتی چو ها ر و ن نبا ش گر گنج تو د ا شتی قا ر و ن نبا ش
گر تشنه به ا بی تو د ر یا نر و گر پو ست تو ز ا ل ا ست به ا فتا ب نر و
گر پو ل ند ا شتی به هر کس نگو ی گر بی کس و کا ر ی به نا کس نگو ی
گر ثر و تی د ا ر ی تو مغر و ر نبا ش گر قر ض بد ا د ی تو مسر و ر نبا ش
گر با د ه خو ر ی یا د ز مسجد مکن گر مست و خر ا بی تو فر یا د مکن
مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ 17 / 6 / 1390