دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

حا و ی ا شعا ر د ا ستا نها عکسها و و ا قعییتها می با شند./ ا مید و ا ر م مو ر د پسند همگا ن با شند ./
دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

حا و ی ا شعا ر د ا ستا نها عکسها و و ا قعییتها می با شند./ ا مید و ا ر م مو ر د پسند همگا ن با شند ./

با غبا ن و پسر ا ن ./


با غبا نی  صد   نها ل   میو ه   کا شت             سا لها با شو ق  د ل  همت  گما شت
ا و  جو ا ن  بو د ی  و  گشتی  پیر مر د             د ا ئما   با   ز ند گی    کر د ی    نبر د
گا ه  به  کا مش بو د  ر و ز ی  ز ند گی             گا ه به نا مش  بو د  ر و ز ی   بند گی
سا لها    بگذ شت    ا ز   با غ     نها ل             پیر مر د  گشتی مو یش  همچو   ز ا ل
در سرش میگذ شت  هر روز  ا ین  روند             با  ا مید ی   میو ه ا ش   با ز ا ر   بر ند
هر  نها  لی  شد  بعد أ   یک  د  ر  خت             با غبا ن  مـُر د ی و گشتی  تیر ه  بخت
د و   پسر   بو د ی   ا ز   ا ن    پیر مر د             بر   سر   ا ر ث   پد ر    کر د ی    نبر د
ا ن  یکی  تخر یب  می کر د . خا نه  ر ا             چو ن عد و ی  می تاخت ا ن و یرا نه را
د یگر ی ا ز بیخ و  بن  می کنَد  د ر خت             می ز د ی  ا تش  به جا ن  هر د ر خت
عا  قلی    گفتا   چر  ا    ا ینگو نه   ا ید            با  خد ا و ند   د شمنی ها    کر د ه ا ید
همچنا ن  د لگیر  و نا لا ن  بو د  و  گفت            هردرختی کنده اید سا لها ست  شکفت
خا نه   و  با غ   پد ر   کر د ند   به   گلَ             ا ن   د و  ا ز  ر فتا ر خو د  گشتند  خجل
درنهایت داشتند اندیشه ا ی ان دو پسر            تا    کنند     ا  با  د     میر  ا  ث     پد  ر
با  مشقت   میگذ شت  سا ل   نخست           عا قبت  بید ا ر شد  شا نسی که  خفت
کا میا ب   گشتند   ا ن   هر  د و   پسر            سا  لها   خو  ر  د  ند   میر  ا  ث    پد  ر
                                                                                                               
                            مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ  29 / 7 /1392               

با حقیقت می کنییم جنگ و نبر د ./


ا نکه  خو ا هد  ا ز غم  قا نو ن  رهد           گو ی د ر ستکا ر ی  ر ها ند  ا ز گز ند
بهر   فر ز ند ا ن    خو د  ا یند ه ا ی          جا معه ا ی  سا لم   بر ا ی  بند ه ا ی
عا ر ی ا ز د لو ا پسی هر خا نه ا ی          خا نه ا ی  سا لم  نمو د   جا معه ا ی
امدیم خوشحال و شاداب این جهان           می رویم  د لگیر و بی تا ب  ا ن  زمان
ا مد یم  یک  ر و ز  با  صد  ا ر ز و ی           می ر و یم با حرص ر و ز ی نزد  ا و ی
چو ن گذ ر کرد یم عمری زین جها ن           عا قبت  پا یا ن  ر سا نیم  ا ین ز ما ن
تو شه ا ی همر ا ه  ما  ا ز نیک و بد           حا صل   ا عما ل    تن    ا ز   بند  بند
گر ر سد  و قت  و د ا ع  ا ین جها ن           ز ین حقیقت غا فل یم د ر ا ین  ز ما ن
با حقیقت  می کنیم  جنگ  و  نبر د            تا  بما نیم   ا ین    جها  ن   بی خر د
غا فل یم  ا ز  هر  گنا ه د ر ز ند گی           ما  ند ا نیم  ر ا ه   و  ر سم   بند گی
و ا گذ ا ر یم خو یشتن  با  ا مر حق           هر چه او خواست میرسد ما را به حق
ا و    ببخشا  ند   بر   ما    ز ند گی           د ر   پنا ه   ا و ست   ما  ر ا   بند گی
                                                                                                          
                             مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ   26 / 7 / 1392  

سلا م بر لا له ها ی خا ک ا یر ا ن./


ا ن  ز ما نی  ر ا  که   د شمن  کر د  هجو م          حمله   کر د   بر  خا ک   پا ک   مر ز بو م
قهر ما نا نی  به  پا  خو  ا  ست   ا ز    و طن         عز م  مید ا ن  کر د ه  و  پو شید ند  کفن
جا ن   خو د   کر د ند    فد ا ی    ر ا هشا ن         د شمنا ن  کر د ند  بر و ن  ا ز خا کشا ن
خاک خوزستان و ایران لا له گو ن ا ز خو نشان        جبهه ها دارند نشا ن ا ز غیرت و پیکارشان   
ا ی شهید ا ن قهر ما نا ن. لا له ها ی با  و فا        بهتر ینها  ا ز  خد ا   ا ر ز ا نی  نا م   شما
بر  شما  با د ا  مبا ر ک  لحظهء  پر و ا ز تا ن         ملتی  مد یو ن  ا یثا ر  و  نبر د  و  ر ز متا ن
ما    بد  ید  یم    ر  د    گا   مها  ی     شما        پا   نها  د  یم     جا  ی    پا ها ی    شما 

ا ی   که    نو شید  ید   شر ا ب   جا و د ا ن        پر     ز  د  ید   تا    قله ها ی    ا سما  ن

نز د  جا نا ن   با ز  گو یید  همت ر ز مند گا ن         د شمنا ن  بیرون  راندید با نبردی بی امان

با ز گو یید  تا  ببخشد  حق.  تن  بیما ر شان         در سرای بیکسی  پیو سته با شد یارشان

د  ید  ه  ها   د  ر   حسر ت   گلها  ی    نا ز        ا شکها  ر یز ند  بجا  ی    خو  ا  ب    نا ز

ا ز   خد ا   خو ا هیم    طلب    یک   مغفر ت        با حسین  (ع)  محشو ر  با شیم   ا خر ت

                                                                                                                                                                                                                                                

                                   مجید  ا سکند ر ی ./ تا ر یخ  22 / 7 / 92                   

د لم ا یخو ا ست نو یسم د ر د مر د م ./ ( ز با ن محلی)

د لم  ا یخو ا ست  نو یسم د ر د  مر د م          ا ما     سنگین  تر     ا یبو      ر نج     مر د م  

أ بی کا ر ی  و  فقر ا ی  د ا د  و  بید ا د          أ   بی  ا و و ی   و  ر نج   د ی   نیکنم    یا د 

د لم ا یخو ا ست نبو  فقر مین  و لا تمو ن          مر د مو ن   کل    د و لمند   کنیم   صفا مو ن 

ر سه  ر و ز ی  د لا  بی د ر د  و  غم  بو           گهو گل  خو شحا ل و شا د  کل د و ر هم بو 

د لم  ا یخو ا ست  رسه  ر و ز ی  بر ا بر           گهو  گل   کل   مهر بو ن    په   هم   بر ا د ر  

هر  یکی  په  د یگر ی  أ   د ل   گهو  بو           هر    کسی    عا قلتر ه    ا و   جا    بهو   بو 

د لم ا یخو ا ست فصل بهار مو رم عقیلی          سهر  و  سو ز   و ر  کشه    به   ر نگ   نیلی 

سهر و سو ز و ر کشه  می  ر ش  بارون          هم  أ فتو   و  هم  با ر و ن   د ید ن   یا ر و ن 

د لم  ا یخو ا ست  همه  یه دل و  عا قل          همه  شو ن  خد ا شنا س با رحم  و  عا د ل 

هر  که  حر ف  د ل  گو   أ   ا ی  ز مو نه          د ر د   د ل    سی   هم   کنیم   نبو   بهو نه 

دلم ایخو ا ست جنگی نبو می  بختیو ری          هفت و  چها ر تلاش  ا یکرد  یا  و ا  د یو ر ی 

و قتی  که  بهم   گر ن   د و   بختیو ر ی          د شمنو ن  هفت   و  چها ر   ا یر ه  به خو ری 

          د لم ایخو ا ست و قتی خو و و م شو بو و ه سا لی                                                      

                                               تا   نبینم    مر  د  مه    تی   د  ست   خا  لی  

                                                                                                                

                               مجید اسکندری./  16 / 7/1392                            

 

ا خر ین ستا ر ه ء فجر و ا مید ./

 ا ی  ستا ر هء  صبح د م  فجر  ا مید          بر تا ر ک  شب   بتا ب  د می  نو ر  ا مید 

ظلمت بکشید چا د ر شب بر رخ ر و ز          د یر یست  که  خلق  منتظر  لحظهء  ر و ز 

ا ی  ما ه  بتا ب  تا  سحر صبح  ا مید         ا ین  بی خبر ا ن  غا فلند  ا ز  ر و ز  ا مید  

با یا د خد ا  چا د ر شب  پا ر ه  کنیم         د شمن شکنیم  مشکل خلق  چاره  کنیم 

تا لحظهء پیر و ز ی بر ا ین  شب سیا          ما منتظر ا ن سجده  کنیم  و شکر و  د عا 

د ا ئمآ   د ر  حا ل   ذ کر یم   با  خد ا         با  د  عا    و    نا  له  ها  ی   بی   صد ا 

ما  منتظر یم  ستا ر ه ء   فجر   بد مد         ا ز د یده و د ل  د ر د و غم  و  رنج  بر هد 

ا ی  یو سف مصری  ببین   منتظرانت          یعقو  ب   صفتا  نند   بیا   جا  ن  بفد ا یت  

ا ی  ند ا   و    ها د ی  و   نو ر  خد ا         ا شک  خلقی  بین  و  د ر د ی   ر ا  د و ا 

ا ز  پس   پر د ه  بیا    بنما     ظهو ر          با  ظهو ر ت   د ید گا ن   کن   غر ق  نو ر  

د ر د  مند یم  منتی   بنما  به  خلق          ا ی  مه   تا با ن  و   خو ر شید  و   شفق 

                                                                                                         

                                مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ   7 / 7/ 92