به نا م ا نکه هستی د ا د ما را چو نیستی بود ز هستی سا خت ما را
به نام انکه انسان را ز خاک ساخت چو هستی داد ان را استوار ساخت
به نام ا نکه اغاز ا ست و پا یا ن چو اغا ز ی بد ا د مر گ د ا د پا یان
به نام انکه سرفصل و جو د ا ست به لطف نا م ا و بر ما سجو د ا ست
به نا م ا نکه ا و با شد یگا نه به غیر ا ز نا م ا و نا می نبا شه
به نا م ا نکه ر سو لش ا مین است ا مید ز ند گا نی د ر ز مین ا ست
به نا م انکه رحما ن و رحیم ا ست که لطف و کر مش بر ما یقین ا ست
به نا م انکه هادی د ر زمین ا ست که تنها ر ا هنما ی ما همین ا ست
به نا م ا نکه ر و ز ی می رسا ند ز قحطی گشنگا ن ر ا می رها ند
به نا م ا نکه ر ب ا لعا لمین ا ست یگا نه منجی و تنها همین ا ست
به نا م انکه ما لک تا قیا مت بما ند پا ید ا ر تا بی نها یت
مجید اسکند ری./ تا ریخ 31 / 4/ 0 139
د ر جو انی بس شجا ع و سینه چا ک عمر ا بن عبد و د کر د ی هلا ک
سا قی کو ثر امیر ا لمو منین نا می نام اوران و دشمنا ن مشرکین
فا تح خیبر علی مر تضی مر همی بو د بر ر سو ل مصطفی
ا ی شهید عد ل و د ا د و مهراب نما ز د رقیامت ناتوانیم وتو هستی چاره ساز
به منا سبت میلا د حضر ت علی علیه سلام در تاریخ 13 رجب سال 1390 شمسی./
مجید ا سکند ری ./
عا قلی گفتا ا ی د و ست گر ا م یاد د ا ری بر من ا مو ختی کلا م
گفت اری این چه باب گفتن است این جفای دوست یاندای دشمن است
گفتا حا ضر ی غا یب بو د ی با و جو د ت د شمنی نا د ر بو د ی
هر چه من بر ارزشت افز و ده ا م و ز نه ا ی سنگین به جانم کو فته ام
کس تو را نام اشنایی یار نبو د ا فتخا ر ی یا و ر ی همد م نبو د
هر کسی از دور دستت می گریخت همچو ا هو یا شکا ری می ر مید
کی از ا ن نیکو مر ا مت بهر ه د ید کی ا ز ا لطا ف خو شت بر من رسید
من ر فا قت کر د م و کر د ی خطا من شفا عت کر د م و کر د ی جفا
من د عا یت می کنم با شی ادیب جا ن نثا ر ت می کنم با شی نجیب
گر بخو ا هی ر ا ه کج جو یی رفیق هر کسی ر ا هش ر و د طی طر یق
گر نجو یی ر ا ه پا ک ز ند گی عا قبت گمر اه گر دی در جفای بند گی
مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ ./ 91/4/20
لطفی کن ا بر بها ر ی لب من تشنه به ا بی
و ا ی ا گر شب تو نبا ر ی چه کند صبح قنا ر ی
همه شب فکرمن این است که تو ا بر ی و ببا ر ی
همه دشت تشنهءاب است همه خلق فکر بهار است
چشم ا هو به چمنز ا ر چشم عا شق به ره یا ر
غنچه ها د ر ر ا ه گل بلبلا ن بر ر و ی گل
سر د هند ا و ا ز خو ش به به این ر و ز ها ی خو ش
د ا من کو هها چه سبز لا لا ها د ر د شت سبز
جو یبا ر ا ن پر اب جا ر یند د ر د شت نا ب
و ا ی ا گر ا بر بها ر ی تو به د ا د ما نیا یی
جا ن خلق بسته به نا نی لب ما تشنه به ا بی
چه کند صبح قنا ر ی که د هد د ا نه و ا بی
لطفی کن ا بر بها ر ی حتما ا مشب تو ببا ر ی
که ر سد د نیا ی شا د ی د ل خو شی و لقمه نا نی
د شت سبز ی و بها ر ی شب و ر و ز و د لگشا یی
ا مشب با لطف ا لهی ر سد ا ز ا بر پیا می
که ببا ر یم و ببا ر یم همه مخلو ق خد ا ییم
مجید سکند ر ی./ تا ر یخ 89/12/20