ا ی که نو شید ید شر ا ب جا و د ا ن پر ز د ید تا قله ها ی ا سما ن
نز د جا نا ن با ز گو یید همت ر ز مند گا ن د شمنا ن بیرون راندید با نبردی بی امان
با ز گو یید تا ببخشد حق. تن بیما ر شان در سرای بیکسی پیو سته با شد یارشان
د ید ه ها د ر حسر ت گلها ی نا ز ا شکها ر یز ند بجا ی خو ا ب نا ز
ا ز خد ا خو ا هیم طلب یک مغفر ت با حسین (ع) محشو ر با شیم ا خر ت
مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ 22 / 7 / 92
د لم ا یخو ا ست نو یسم د ر د مر د م ا ما سنگین تر ا یبو ر نج مر د م
أ بی کا ر ی و فقر ا ی د ا د و بید ا د أ بی ا و و ی و ر نج د ی نیکنم یا د
د لم ا یخو ا ست نبو فقر مین و لا تمو ن مر د مو ن کل د و لمند کنیم صفا مو ن
ر سه ر و ز ی د لا بی د ر د و غم بو گهو گل خو شحا ل و شا د کل د و ر هم بو
د لم ا یخو ا ست رسه ر و ز ی بر ا بر گهو گل کل مهر بو ن په هم بر ا د ر
هر یکی په د یگر ی أ د ل گهو بو هر کسی عا قلتر ه ا و جا بهو بو
د لم ا یخو ا ست فصل بهار مو رم عقیلی سهر و سو ز و ر کشه به ر نگ نیلی
سهر و سو ز و ر کشه می ر ش بارون هم أ فتو و هم با ر و ن د ید ن یا ر و ن
د لم ا یخو ا ست همه یه دل و عا قل همه شو ن خد ا شنا س با رحم و عا د ل
هر که حر ف د ل گو أ ا ی ز مو نه د ر د د ل سی هم کنیم نبو بهو نه
دلم ایخو ا ست جنگی نبو می بختیو ری هفت و چها ر تلاش ا یکرد یا و ا د یو ر ی
و قتی که بهم گر ن د و بختیو ر ی د شمنو ن هفت و چها ر ا یر ه به خو ری
د لم ایخو ا ست و قتی خو و و م شو بو و ه سا لی
تا نبینم مر د مه تی د ست خا لی
مجید اسکندری./ 16 / 7/1392