ما د ر ا ی گنجینهء اسر ا ر من ا ی بز ر گ مو جو د جنت جا ن من
ما د ر ا ی محبو بترین سرمایه ها ا ی قد و مت ثر و ت کا شا نه ها
ا ی که آ غو شت بو د محر ا ب من قبله گاه و سجده گاه و ذ کر من
ا ی یگا نه همد م شبها ی عمر ا ی د عا یت منجی د و ر ا ن عمر
می ستا یم من تو را از جا ن و د ل جایگاهت در دلم تا سرنهم بر خاک و گل
من فد ا ی د ا من پر مهر تو جا ن من ا ر ز ا نی ا یثا ر تو
هستی ام را گر چه از ا ن من است ا ین هما ن پر و ر د هء جا ن تو ا ست
هر چه د ا ر م گر بر یز م پا ی تو د ر ا ز ا ی یک شب لا لا ی تو
من ندارم توشه ای ازخودکنم قربان تو جا ن شیرین است که ان هم ما ل تو
من چه گو یم از همه لطف و عطا با زبان نا توان از ان همه عشق و صفا
کی تو ا نم مز د ز حما ت تو ر ا گو شه ای از همت و ایثار زیبای تو را
د ر دلم جبر ا ن سا ز م نز د خو یش با کد ا مین منطق و کرد ا ر خو یش
ا ز خد ا خو ا هم ببخشد ما د ر م حق خو یشتن ر ا ا ز ر و ح و تنم
مجید اسکندری تاریخ 91/1/5