دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

حا و ی ا شعا ر د ا ستا نها عکسها و و ا قعییتها می با شند./ ا مید و ا ر م مو ر د پسند همگا ن با شند ./
دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

حا و ی ا شعا ر د ا ستا نها عکسها و و ا قعییتها می با شند./ ا مید و ا ر م مو ر د پسند همگا ن با شند ./

مکر شیطا ن ./

یا ر ب  ا ین  ر نگ  و  ر یا  حر بهء  کیست          ر ا ز  ا ین  حیلهء  د هر   منطق   کیست 
هر   که   ر ا  هو ش   و   کلا می  د ا  ند           مد  عی   ر ا    پس   کا ر   می  ر ا  ند
ا نکه را صاحب  نیر نگ و دغل نیست چر ا          ر نج  د یو ا ن  طمع کا ر  د ر و غین  چر ا
شهر   ا شو  ب  شد ه   ا ز   بد عت   بد           انچه اصل است دروغش شمرند مردم بد
خلق بیما ر و  ند ا ند چه شو د فر د ا یش          ر و ز گا ر ش گر ا ن و چه بو د فر جا مش
هرکه درفکر خود است تا نشود طعمهءدهر         یا  گر یز د  ز حقیقت یا شو د  قطرهء  بحر
خلق بد نا م شمرد که هر ز با نی بگشو د         عیب  کا ر  گو  ید  و  هر  نقص  که   بو د
هر قو م  که خو د  چا ر ه  به  جا یی نبر د          ا  ز  سفر هء  پر  فیض   نو  ا  یی   نبر  د
غا فل  شو د و  شکو ه  نگو  ید   ز  کسی          پیو سته  به  ما نند  شکا ر  د ر  قفسی
می شو د  د ر  د ا م  ز و ر مند ا ن  ا سیر          چو ن   گر فتا ر ا ن  و  د ر  بند   و   حقیر
فر صتی  خو  ا  هیم   کنیم  ر ا ز   و  نیا ز          تا  بجو  ییم  ر ا ه  خو د  با   چشم   با ز
و ا نگهی  با  د ا نش  و  فر هنگ  فا ر س          می د هیم تر و یج در مر ز ها ی  پا ر س
                                                                                                                                
                                مجید  ا سکند ر ی ./  تا ر یخ 10  / 6 / 1391        

چند نصیحت/.


ا ی  د و ست  د ل  ر ا  ا سیر  بید ا د  مکن         هر جا  قفسی ست  تو   د ر ب  ا ن  با ز   مکن
هر   جا   که  ر و ی  تو   قصه  ا  غا ز   مکن         شکو ه  ا ز  د ل  مکن.   گله   ز   مر د م    مکن
گر  مو ی  بد ید ی  چشم  خو د   با ز  مکن         ا  ن  صا  حب   مو  ی  د ا م  و  تو  پر  با ز  مکن 
هر چشم سیا ه د ا می و د یده را با ز مکن         و ر نه   تو    شکا  ر  ی   و    گله   ا غا ز    مکن 
هر  گل  که   د ید ی   نگو   فصل   بها ر ا ن         هر    قصه     شنید  ی    نگو     قصهء   جا نا ن
هر  بید  که  د ید ی  نگو   بیشهء   لر ز ا ن          هر  نو ر  که   د ید ی   نگو   خو  ر شید   تا با ن
گر  قطر ه   بد ید ی   د ر  پی  ا ب    نبا ش          گر  چشمه  ر و ا ن  بو  د   فکر   د ر یا   نبا  ش
گر   مس   بد  ید ی  مسکر ی   یا د   مکن          گر   ضر  به  خو  ر  د   مس   تو   بید ا  د   مکن
گر   منسبی د ا شتی چو ها ر و ن نبا  ش          گر    گنج    تو   د ا شتی    قا  ر  و  ن    نبا ش
گر   تشنه   به   ا  بی   تو    د  ر یا    نر  و           گر  پو  ست  تو  ز ا ل  ا  ست  به  ا فتا ب  نر و
گر   پو ل   ند ا شتی  به  هر  کس   نگو ی          گر   بی  کس  و  کا ر ی   به   نا  کس   نگو  ی
گر  ثر و تی   د ا ر ی   تو   مغر و ر   نبا  ش          گر   قر ض    بد ا د ی     تو    مسر و ر   نبا  ش
گر  با د ه  خو ر ی   یا د   ز   مسجد   مکن          گر   مست    و    خر  ا  بی   تو    فر یا د   مکن
                                                                                                                              
                              مجید  ا سکند ر ی ./  تا ر یخ  17  / 6 / 1390  

به یا د ر و ز گا ر ا ن گذ شته ./ ز با ن محلی د شت بز ر گ./


یه  چند ی  پیش   نشستیم   با  جو ا نا ن         یه  چند  فا  میل  و   نسل   یا د گا ر ا ن
به    یا  د    ر  و  ز   گا  ر  ا  ن    گذ شته         که  سخستیها  به   تنمو ن   نقش  بسته 
ا  ا و  خیش و د ر ین ها  و  خر من  هو له          ا  ا و   کهکشی ها    با  غ   مین  لو  ر ه 
ا   ا  و    ر فتن    ز  نگل    می       د لیها          ا   ا و   ا و ر د ن   ز نگل  پشت  کو لا ها 
ا    ا  و   سو  ر   نمک   ا و  سیو    قلند ر          ا ی  و ند ن  کو ل   نمک   بیچا ره   ز نگل
به   یا  د   مشک   د و ز   خا نم   بها ر ی          که  هی  زحمت   کشید  سی  یا د گاری
به   یا  د    ا و  کلک   چینا  که  د و شتیم          ر ضا  و  عبد سین  شیر و نی  د و شتیم     
به    یا  د   سو  ز ه   پا    کر  یم     جعفر          نه   هو  نه   د ا شت   نه  کر  و   د و د ر
چم    بید ی    گلا لد و  ن   سو  ر   بهمه          قله  با  و  ا  کو  هی   جا   با  غ     بهمه
ا  و  ا ر ه   گچ   و   سنگی   پل    با ر یک          چک   ا  و  ل   گذ شتن    ر ه    تا  ر  یک 
ا   تی   خشتا    گر یم  تا   چشمهء  تیت           چگا  شهر ی   و   د ه گه   و    چم  چیت 
کنا  ر   صلو ا تی   و    ز  نجیر    کلک  جا           ا   شه و ند ی  و   و ا لی لی   و  هر  جا 
ا  سر چا   که  و  بی و و ر د ه  و  آ و ر ا ز           ا  پا گچ سو ر چشمه  گو د و ل  د ارجنباز 
ا  تهلو   و   جا  فر  ی  و    کو  ن   سهر ه           ا   د ا ر  جنبا ز  و  خر  کش  د ا ر آ و ا ر ه
به   یا د    پیر  نسا هء   و   د ا ر   مو  ر ی           به     یا  د     ر و ز گا ر و ن       جو  و نی
به  یا د   مو  هیها  ی   کو  له    سو  ر ی           به  یا  د   قسیل  ها    تی  د ا ر  مو  ر ی
به  یا د    سلمو  نی   د لا ک   خو  مو  ن           که  و ا  حلا ل  کنه   حقشه  ا  جو  نمو ن  
کیا   د ید ن    نها   تر   می   تو  و سو  ن           که  ا یر فتیم   بخو سیم  می  شو ا د و ن
همه  تی   هم   مثل   د ا   و  د هی  گل            ا یر  فتیم   ا و و    ا و ر د یم    تی   ز نگل
همه کل قو م و خو یش  فا میل و نز د یک            د ر ین  و شهل  کشی  چید ن   ر م ر یک
همه  مر د م  فقیر  بی  کو ش  و  گا لش           شمی ها    چم   غشکی    مثل   با  لش 
ا    ا  و    ظلما     خو  ا  نین     گذ  شته           همه  سا لها   به   مر د م   سخت   گشته
د و با ر ه     نو  بت     شا ه      ستمکا ر           که  هی  ز حمت   کشید ن   ز جر  بسیا ر
همه    مر د م    فقیر   تا    فصل    بهمن           که   نو ر و ز ی    ر  سید    فصل     محر م
که   ا  بید    ا نقلا ب   و   خلق     پیر و ز           بحمد و  ا لله  شد یم  ر ا حت  ا ز ا ن  ر و ز
                                                                                                                 
                           مجید  ا سکند ر ی ./  تا ر یخ  5  / 12 / 1388  
                                                                                 

به منا سبت بعثت پیا مبر ا سلا م ./

صد ا  ا مد  که  غا ر لر ز ید  و  کو هش        ند ا  ا و ر د  پیا می بر ر سو لش
تو   ر ا    ا ز   بهتر  ین   خلق   د ید  م        ا مین  مر د می  نا یا ب   د ید م
پیا  م  ا  ز  عر  ش   ا  مد  ا  ی  محمد        بخو ا ن نا م  خد ا یت ا ی محمد 
محمد    گفت   ا  ی د ا د یا ر  هستی        ند ا نم ا نچه برمن می فر ستی
کجا  من خو ا ند ه ا م د ر س  رسا لت        کجا  من د ید ه ا م  نو ر هد ا یت
پیا  م   ا  مد   بخو  ا ن  نا م   خد ا یت         وجود ا ورد زه خاکی جسم پا کت
تو   ر ا    ا  ز   بهتر ین  ها     ا فر ید م         ر سو لی  ا خر  ین  با ر ا فر ید م
                                                                                            
                            مجید  ا سکند ر ی./ تا ر یخ  29 / 3 / 1391 

   

میلا د ا ما م محمد با قر مبا ر ک با د ./

سلا م   بر   نو گل   با غ    ا ما مت         مبا ر ک  بر  و  لا یت  ا ین   ا ما نت
گلی     ز یبا    ا  ز   با  غ    نبو  ت         ز مین   ر و شن   ا ز  نو ر   ا خو  ت
یگا نه  کو د کی  با  ا ن  طلو  عش         ا مید   مر د می  با   ا ن   علو  مش
چو خو ش نا می محمد  یا که با قر         چو غنچه بشکفت گل گشت ظا هر
چو  نیکو ز ا د ه ا ی ا ز با غ ر حمت         و جو د ش مالا ما ل ا ز خیر و بر کت
بحق  د ا نش  پژ و  د ر  علم  و ا فر         مبا ر ک  کو د کی  نا مش  چو  با قر
و جو د ش ا فتخا ر شیعیان  گشت         نبو غش  بر  جها نی ا شکا ر  گشت
چومکتب خانه ای ساخت باوجودش        هز ا ر ا ن   شیعه  ا گه  ا ز  علو مش 
همه  پر  فیض ا ز  علم  و  نبو غش        سر ا سر بهر ه  بر د ند ا ز و جو د ش
همه  خر سند  ا ز د ر یا ی  د ا نش        کلید   مشکلا ت   شد  علم   نا بش
                                                                                                       
                        مجید  ا سکند ر ی ./  تا ر یخ  3 / 3 / 1391