د و ست عا قل ./

عا قلی  گفتا  ا ی  د و ست   گر ا م         یاد   د ا ری   بر من  ا مو ختی   کلا م

گفت  اری  این چه باب گفتن  است         این جفای دوست یاندای دشمن است

گفتا    حا ضر ی    غا یب     بو د ی         با  و جو د ت  د شمنی  نا د ر  بو د ی  

هر چه من  بر  ارزشت   افز و ده ا م         و ز نه ا ی سنگین  به جانم  کو فته ام

کس  تو  را  نام  اشنایی  یار  نبو د         ا فتخا ر ی   یا و ر ی    همد م    نبو د

هر کسی از دور دستت می گریخت        همچو   ا هو   یا   شکا ری   می ر مید

کی از ا ن نیکو  مر ا مت بهر ه  د ید         کی ا ز  ا لطا ف خو شت بر من  رسید

من ر فا قت  کر د م و  کر د ی  خطا         من  شفا عت   کر د م  و  کر د ی  جفا

من د عا یت می کنم با شی  ادیب         جا ن  نثا ر ت  می کنم  با شی  نجیب 

گر بخو ا هی ر ا ه  کج جو یی رفیق         هر  کسی  ر ا هش  ر و د طی  طر یق

گر   نجو یی  ر ا ه   پا ک    ز ند گی         عا قبت گمر اه گر دی در جفای بند گی

                         مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ ./  91/4/20  

اگر ا مشب تو نبا ر ی./

لطفی   کن   ا بر    بها ر ی          لب   من   تشنه   به   ا بی 

و ا ی ا گر  شب  تو  نبا ر ی          چه    کند    صبح    قنا ر ی

همه شب فکرمن این است         که   تو    ا بر ی   و   ببا ر ی 

همه دشت تشنهءاب است        همه  خلق  فکر  بهار  است

چشم   ا هو   به  چمنز ا ر         چشم  عا شق  به  ره   یا ر

غنچه ها   د ر   ر ا ه     گل        بلبلا ن     بر    ر و  ی     گل

سر   د هند  ا و ا ز  خو ش         به به  این  ر و ز ها ی خو ش

د ا من   کو هها   چه  سبز         لا لا ها   د ر   د شت    سبز

جو  یبا ر ا ن       پر      اب         جا ر یند   د ر   د شت   نا ب

و  ا ی    ا گر   ا بر  بها ر ی         تو      به  د ا د   ما    نیا یی

جا ن خلق بسته به نا نی         لب   ما   تشنه   به    ا  بی 

چه    کند   صبح   قنا ر ی          که   د هد   د ا نه   و    ا بی

لطفی   کن  ا بر   بها ر ی         حتما   ا مشب   تو   ببا ر ی

که ر سد د نیا ی  شا د ی        د ل خو شی و  لقمه نا نی

د شت  سبز ی و  بها ر ی         شب  و ر و ز و  د لگشا یی

ا مشب   با  لطف   ا لهی         ر سد    ا ز    ا بر   پیا  می

که   ببا ر یم   و    ببا ر یم         همه    مخلو ق   خد ا ییم

                  مجید سکند ر ی./ تا ر یخ 89/12/20 

ا و ا ی د و ست./

هر  روز گذ شت  ا ز  پی  ا ن  فردایی  ست           هر شب  گذ رد  د ر  پی ا ن با مد ا د ی ست 

خطی بردوستی نوشتم تابه کی هجران یار            پا سخم    د ا د .  ا نتظا ر  و  انتظا ر و ا نتظا ر

کا ش   بو د م   جمله ها   د ر   خا طر ا تت           تا به ان لفظ  کلا مم  می نو شتم قصه ها یت

د ا ستا نها     می نو شتم     ا ز    بر ا یت            یا   که  با ز تا ب    می  نمو د م   خا طر ا تت

ر ا ز    د ل    ا ز    د لبر ا ن   با ید    شنو د           غصه ها   ا ز    ر و ی    د ل    با ید   ز د و د

همنشین باغصه ها دل را سرای ماتم است           غصه ها در زندگی فرسایش ر و ح و تن ا ست

قلب  سنگی  کی  شنفت  ا و ا ی   دوست           چشم    نا بینا     نبیند    ر و ی    د  و  ست

د ر د  بی  د ر ما ن  عذ ا بی  مهلک  ا ست           ر نج  بی   پا یا ن    خد ا یا   مشکل   ا ست

ا ین  تن رنجور  ندارد  طاقت  هجران دوست            همتی   با ید    که   بیند     ر و ی   د و ست

ر خصت  ا ی دوست  عمر من پا یا ن گر فت           د ر   فر ا غت    مر غ    د ل    پر و ا ز   گر فت 

گر که خوا ستی پا گذاری بر مزارم  روزگاری            یا د کن ا ز خا طر ات تلخ و شیر ین    بها ر ی

ا ن عز یز یر اکه سا لها عا شق ز ا ر تو بو د            در فراغ می سو خت و انتظارش  وصل تو بو د

                                             مجید ا سکند ر ی ./  تا ر یخ 90/6/16

فر ز ند ا نقلا بیم. ( تقد یم به بچه ها ی دشت بز ر گ ) ./

فر ز ند ا ن   ا یر ا نیم         شیعیا ن    ا سلا میم 

ما  ملتی    ا ز ا د یم         فد ا کا ر   و   د ا نا ییم
ما  ز ا د گاه  خو د ر ا         خا ک  و  فا  می نا میم
ما  ا یر ا ن  عز یز  ر ا         همیشه دوست میداریم

ما مر د ا ن فر د ا ییم         پا سد ا ر ا ن  ا یر ا نیم

در جنگ با  مشکلا ت        پیو  سته  د ر  تلا شیم
با علم و کا ر و دانش          ا یند ه ر ا  می سا زیم
د ر جنگ با د شمنان         ما  مر د ا نه می جنگیم
ما  ا نقلاب  خو د  ر ا        عشق  امام می د ا نیم
ما   یا ر    ا نقلا بیم          ا  یند ه ء        ا یر ا نیم
ا ز بهر حفظ  ا یر ا ن          ا ما د ه  و    سر با ز یم
ما  نسل  ا نقلا بیم          ما   شیر ا ن    ا یر ا نیم
ما و ا رث شهید ا ن          با ید که کو شا  با شیم
ما  ر هبر  عز یز  ر ا          همیشه    می  ستا ییم
ما  با یاد  شهید ا ن          پیو سته    د ر  د عا ییم
ا ی  ر هبر  فد ا کا ر          ما  ر ا  د عا  کن  بسیا ر
                                                                

         مجید ا سکند ر ی./  تا ر یخ  90/2/28  

پد ر نبو د نت چه سخت است.( تقد یم به د و ست عز یز م )

کا ش   بو د ی   همسفر   تا   ا نتها          بی تو  د شو ا ر ا ست  سفر ای  ناخد ا
ا ز  پد ر  گو یم  که ا و  د لد ا ر   بو د          هر چه  سختی بو د  همه همو ا ر  بو د
د و ر هء عمر ش بسی  کو تا ه  بو د          گر  چه  کو تا ه  بو د  و لی  پر  با ر  بو د
د ر کنارم  روز  و شب بی تا ب  بو د          غا فل ا ز  ا و  چشم من د ر خو ا ب بو د
تا  شد م  بید ا ر  و   مشتا ق   پد ر          ا و  به خو ا ب و چهر ه ا ش د ر قاب بو د
با  عز یز ا ن  مهر با ن  بو د ی   پد ر          چو ن   چر ا غی   ر هنما   بو د ی   پد ر
خانهء ما بی تو تا ریک است و سر د          ا ین چه  تقد یری  ا ست با ما د ر  نبر د
کی  تو ا نیم  د ر  غم   هجر ا ن   تو          بی  تو   ز یستن   د ر  غر و ب  یا د   تو 
کس  نبیند   خند ه   بر   لبها ی  من          بی تو  غمگین  ا ست  د ل تنها ی  من
سهل ا ست اگر بمیرم زغم هجرا نت          سخت  است  غم  ند ید ن  رخسا ر ت 
                                                                                      
                             مجید ا سکند ر ی./  تا ریخ 92/3/15