دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )
حا و ی ا شعا ر د ا ستا نها عکسها و و ا قعییتها می با شند./ ا مید و ا ر م مو ر د پسند همگا ن با شند ./
دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )
حا و ی ا شعا ر د ا ستا نها عکسها و و ا قعییتها می با شند./ ا مید و ا ر م مو ر د پسند همگا ن با شند ./معر فی نو یسند ه
بنا م خدا ،ا ینجا نب مجید اسکند ر ی ا شعا ر و د ل نو شته ها ی خو د ر ا د ر ا ین و بلا گ منتشر مینما یم ، ا مید و ا ر م مو ر د تو جه قر ا ر گیر د ، ا ز د و ستا ن عز یز تقا ضا مند م با ا نتقا د ا ت و پیشنها د ا ت سا ز ند ه خو د مر ا یا ر ی کنند، با تشکر مجید ا سکند ر ی (د شت بز ر گ )
ادامه...
ر و ز پد ر مبا ر ک./
افتخار من تو هستی جا ن من بسته به جا نت ا ی ا مید ز ند گا نی چه کنم نثا ر جا نت
چه د هم هد یه به تو بغیر جا نم که متا عی نبو ذ بهتر ز جا نم
من ند ا ر م تو شه ا ی ا ز خو د کنم قر با ن تو جا ن شیر ین ا ست که ا ن هم ما ل تو
کا ش بو د م کو د کی تا بو کنم عطر تو ر ا بو سه بر د ستت ز نم یا ر خ ز یبا ی تو ر ا
یا د م ا ید کو شش و هجر ا ن تو لقمه نا نی ا ز بر ا ی همسر و فر ز ند تو
با تلا ش و همتی و ا لا چه خو ب پر و ر ش د ا د ی مر ا ز یبا چه خو ب
مو ی مشکینت ا مر و ز شد سفید د ر ر خت ا ثا ر پیر ی شد پد ید
ا ن قد سر و ت نمو د قد ر ت ا ست ا ین همه ا ثا ر پیر ی ا فتخا ر و عز ت ا ست
ا ز خد ا خو ا هم تو با شی یا و ر م پا ید ا ر با شی و د ا یم د ر بر م
یا ر ب ا ین گو هر نا بم تو نگهد ا ر جا نش به سلا مت نگینم تو نگهد ا ر
مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ 15 / 1 /1391
عمر و ز ند گی/.
قو ت و ر و ز و لحظهء ا ر ا م شب جا یگا ه و ا حتیا ج ر و ز تب
د ر تد ا ر ک ا ز بر ا ی همد می همنشینی مهر با ن و مر همی
جا و د ا ن با شد و شید ا با د لم محترم میدارمش ا و پا ر هءجان وتنم
با من همر اهی می بو د د ر لحظات سهم ا و بیشتر می بو د در مشکلات
شرمسا ر از همسر م همر ا ز من ا ن یگا نه همد م و همر ا ه من
حا صل تز و یج ا ین یا ر عز یز ا ن پسر دور دانه و جفتی دخت نیک
هفت سال عمرم دریک سال گذشت ا ن یکی نو زا د . هم کو د ک گشت
هفت د یگر نیز ا ین منو ا ل گذ شت ا ن جو ا نی دورهء عمر م گذ شت
کو د ک د یر و ز ا ینک شد جو ا ن موی مشکینم سفیدو روز گارمن خزان
با مشقت می گذشت سا لهای عمر و ه چه سختی بو د ا ن روزهای عمر
مجید اسکند ری ./ تا ریخ /30 11/ 1389
به نا م نا می یگا نه ./
به نا م ا نکه هستی د ا د ما را چو نیستی بود ز هستی سا خت ما را
به نام انکه انسان را ز خاک ساخت چو هستی داد ان را استوار ساخت
به نام ا نکه اغاز ا ست و پا یا ن چو اغا ز ی بد ا د مر گ د ا د پا یان
به نام انکه سرفصل و جو د ا ست به لطف نا م ا و بر ما سجو د ا ست
به نا م ا نکه ا و با شد یگا نه به غیر ا ز نا م ا و نا می نبا شه
به نا م ا نکه ر سو لش ا مین است ا مید ز ند گا نی د ر ز مین ا ست
به نا م انکه رحما ن و رحیم ا ست که لطف و کر مش بر ما یقین ا ست
به نا م انکه هادی د ر زمین ا ست که تنها ر ا هنما ی ما همین ا ست
به نا م ا نکه ر و ز ی می رسا ند ز قحطی گشنگا ن ر ا می رها ند
به نا م ا نکه ر ب ا لعا لمین ا ست یگا نه منجی و تنها همین ا ست
به نا م انکه ما لک تا قیا مت بما ند پا ید ا ر تا بی نها یت
مجید اسکند ری./ تا ریخ 31 / 4/ 0 139
مو لو د کعبه تو لد ت مبا ر ک باد./
و قتی بیت ا لله نا مش کعبه شد حضرت ابن ابیطالب درونش زاده شد
با طلو عش ا ن مکا ن ر و شن گشت شام تا ریک شبش چو ن روز گشت
عطر بو یش جا ن بر بی جان د ا د با و جو د ش تشنگا ن را ا ب د ا د
شیر حق بو د و یا و ر بی چا ره گا ن ذ و لفقارش رعد ی بو د بر د شمنا ن
یا ر پیغمبر بو د و مر د غد یر فا تح خیبر بو د و مر د ی کبیر
د ر جو انی بس شجا ع و سینه چا ک عمر ا بن عبد و د کر د ی هلا ک
سا قی کو ثر امیر ا لمو منین نا می نام اوران و دشمنا ن مشرکین
فا تح خیبر علی مر تضی مر همی بو د بر ر سو ل مصطفی
ا ی شهید عد ل و د ا د و مهراب نما ز د رقیامت ناتوانیم وتو هستی چاره ساز
به منا سبت میلا د حضر ت علی علیه سلام در تاریخ 13 رجب سال 1390 شمسی./
مجید ا سکند ری ./
کر ان تا کر ا ن/ ( د ر و صف د شت بز ر گ )./
چه گو یم من ا ز ا ن خا ک گر ا نت ز د شت بی کر ا نت یا ز ا بها ی ر و انت
ا ز ا ن گلها ی ر نگین بها ر ت و ا ز ا ن کو هها و د شت با صفا یت
زکارون خروشان یاکه جنگلها ی حیر ا نت ز قاسم سینی و دهگه و د ا ر جنباز زببایت
ز خارد و ن چهشر ین و بیشه ز ا رانت ا ز ا ن پو پیل و زنجیر و کلک جا یت
گد ا ر گا میشی و تهلو و بیشه به ا ن شا ه چر ا غ با لم همیشه
و لی ا فسو س کجا ر فتند جو ا نا نت چه شد چمها ی ز یبا یت
د ر و چم خر کوش و ز یر میل و کو شکی عو بید و مقملی. خا ر د و ن و غشکی
دم تنگت وسرچاکه وان صحر ا ی ریگزارت گلا لد و ن ز یر کمر شو ر نمکز ا ر ت
کد ا م نا مر د ما ن بر د ند ز مینها یت جد ا کر د ند ز تن ا ن بهتر ین ها یت
ا گر ا ن د شمنا ن کرد ند جد ا خا کت شد ند ما لک بر ا ن بهتر ین خا کت
بروجمع کن جوانانت و ا ن مردان نامدارت چرا بیگانه شد مالک بر ان صحرای ریگزارت
تو خود دارندهءنام ونشانی شهرتی داری بزن بر طبل ازادی که مردانی شر یف داری
یلانی را به خود دیدی همه اوازهء شهرند به غیرتمند ی و د ا نش و تد بیر مشهورند
بنا ز م من همه مر د ان مشهو ر ت نبینم من تن بیما ر و مهجو ر ت
دعاکن برجوانانت که دارند همتی و ا لا تو پیر و ز ی شکست دشمنا ن با ما
که تاریخ ششصد ساله دارند تصا حب کرده اند. در صو رتی که بچه های تحصیل کردهء دشت بزرگ بیکارند.