د ر د همیشگی د ل ./

د لا  د ر د ی  به  د ل  د ا ر م        که   سا لها    ر نج   ا و   د ا ر م 
د ما د م      میکند      یا د م        همه      غمگین    ز     فر یا د م 
مر ا  د ر   بند   خو  د   د ا  ند        مر ا    صید  ی   ا سیر    خو ا ند 
چه  کا ر با  جا ن  من  د ا ر د        چه  سو د ا یی   به  سر  د ا ر د
چه د ر سر دارد  ا ین  د ر د م        مر ا    غمگین    کند    هر    د م
خلا صی   نتو ا ن   ا ز   بند م        جد ا  یی    نتو ا ن   ا ز   د ر د م
نه دارم  طا قت  هجران  دردم        نه دارم  طا قت  سکنای  د ر د م
فقط خواهم  که ا و  ارام گیر د        وجو دم  با و جودش  سا ز  گیر د
خد ا خواهد چو  او را در کنارم        ند ا ر م   شکو ه ای  ا ز   روزگارم
مثال عاشقی سنگ وشیشه        چنا ن مرهم شو د با دل همیشه

                      مجید ا سکند ر ی./  تا ر یخ  30 / 5 /  91

دل نوشته های مجید اسکندری (دشت بزرگ )

بنام خدا ،اینجانب مجید اسکندری اشعار و دل نوشته های خود را در این وبلاگ منتشر مینمایم ، امید وارم مورد توجه قرار گیرد،از دوستان عزیز تقاضامندم با انتقادات و پیشنهادات سازنده خود مرا یاری کنند،با تشکر مجید اسکندری (دشت بزرگ )   

                            تلفن تما س 09163004744

ر ها یی ا ز غمها با یا د خد ا و ند ./

غمی ا و ر د شبی پا ییز بر گ ر یز ا ن        خز ا ن  اورد چو  باران د ر سحر خیز ا ن

جگر  می سو خت و باران جفا  با ر ید         تداعی کرد دشتی را که طوفان بلا بارید
تو ان ا ز د ست بدادم من در ا ن وادی         گر فتا ر  غمی  د ر  حسر ت    شا د ی
خو د م ر ا همچو  مغلوبان د هر یافتم         فقط   یا د   خد ا   کر د م   ظفر  یا فتم
به  نا  گه   ر عد ی  و  نو ر ی  بتا بید         صد  ا    پیچید    و   با ر ا نی    ببا ر ید      
چنا ن  با ر ید  که  بر حا لم  ا ثر کر د          غمی ر ا شست و د ر د م بی ا ثر  کرد

نه  غم  ما ند و  نه  ا ن د ر د خز ا نم          فقط      نا م    خد  ا    گفتی    ز با نم

ا گر هر غم و د ر د ی می کند د رمان         به و قت  ناخوشی و غم شو د  رحما ن
تو ا ند   هر که   خو  ا ند  نا م  ا و ر ا          ببخشد    ز ند گی  و   جا  ن   ا و    ر ا
د هد  ا ر ا مشی   همو ا ر ه  ما  ر ا          به ا و قا ت شب  و روز  سا ل و ما ه  را
که  را  داناست  چو  ا و  پا ک و یگانه         چو   ا و  ر ا   ا شنا ست  با   هر  بها نه
تو ا نا ست  بر همه  د نیا ی هستی         به  هر  فن  ا شنا ست  و  ر ا ز  هستی
ا ز ا و  بهتر که با شد یا ر  و غمخو ا ر         همیشه   حا ضر  و    هر   کا ر   همو ا ر 
                                                                                                              
                               مجید ا سکند ر ی ./ تا ر یخ  25 / 2 / 139

عشق و ز ند گی ./ تقد یم به جو ا نا ن عز یز ./

من  شبی  مهما ن  بو د م  پیش  یا ر          کل  شب  بید ا ر  ما ند م  ر و ز  به  کا ر
حا ل  کا ر کر د ن  ند ا شتم طو ل ر و ز          شب   د یگر   پیش   یا ر   کر د م   ر و ز
هم به کا رد ل د ا د ه بو د م هم به یار          ر و ز به کا ر دلخو ش بو د م شب به یا ر
کا ر خو د  ا ز د ست  بد ا د م  بهر یا ر          جیب   خو د   خا لی   بیا فتم   بعد  کا ر
چو ن بد ین منوال گذ شت روز و شبم          د ر  نها  یت   عا شق   بی   کا ر    منم
و قتی د ید دلبر که جیبم خا لی است          گفت که  گر  تر کت نما یم  عا لی ا ست
تو   فقیر ی  من   ند ا ر م   جا مه ا ی          کی   بد  ست  ا ر ی   بر ا یم  خا نه ا ی
با  د  ل   پر   د ر د  من   گشتم  جد ا          شکو ه    کر د م   من   ز  یا ر  بی   و  فا
بیخ و  بن  ا تش  ز د م  با  عشق یا ر          ر و ز یم   نا بو د   شد   ا ز   شو ق   یا ر
ر و ز ها می رفت  و  عمر من گذ شت          ا ن جو ا نی ر فت و ا ن د و ر ا ن گذ شت
بی  سب  بر با د  بد ا د م  عمر  خو د          نا گز یر   من  نا د م   ا ز   کر د ا ر   خو د
گر   د هد   فر صت    خد ا و ند   کر یم          ز ند گی ا ز نو  بسازم لا یق یا ری رحیم
                                                                                                                   
شعرعشق وزندگی داستان واقعی جوانی است که همه چیزخود را در گرو عشق
دروغین می گذارد. روال زندگی او مختل میشود.کاروعشق خود را دست می دهد.
نادم و پشیمان است و به دنبال فرصتی است تا گذشتهء خو د جبر ان را  کند./                                                                                 
                           مجید اسکند ری./ تاریخ  19 / 6 / 1391      
                           
    

من یک خو شه گند م حر ا م خو ر د م./

در زمانهای بسیارقدیم مردی ازراهی میگذشت درحاشیهءراه مزرعهءگندمی بود که موقع چیدن ان رسیده بود.مردخم شدو یک خوشه از ان چید.و دانه هایش را جدا میکرد ومیخورد. هنوز چند قدم نرفته بود که پشیمان شد و فهمید که حرام خو رده است.نتوانست خو دش را قانع کند.عذ اب وجد ان گرفت واز اخرت ترسید.ازخدا خواست که در همین دنیا تا و ا نش را بدهد.خداوند او را به شکل گاو نری در اورد که در ان زمان جهت خیش کردن وکندن زمین از انها ا ستفاد ه می شد.ا ز قضا صا حب مزرعه سررسیدو دید که گاوی درمزرعهء اوست.او را گرفت وبه منزل برد تامالک او رابیابد وقتی ناامید شد ومالکش پیدا نشد با خود گفت بهتر است که از گاو در خیش کردن وکا رهای کشاورزی استفاده کنم.سالها از گاو استفاده کرد تااینکه پیرشد.و دیگرقدرت کارکردن نداشت.صاحب مزرعه او را به قصابی فروخت و او را کشت و گوشت ان رانیز فروخت و استخوان کله اش را در مسیررفت و امد صا حب مزرعه ا نداخت.صاحب مزرعه که در حا ل پاک کردن گند مهای خود بو د جهت جلوگیری از خوردن گندمهایش توسط پرندگان کلهءگاو را بر سر چوبی قرار داد تا پرندگان را بترساند.صاحب مزرعه ظهر برای ناهار و استراحت به منزل رفت و پس ا ز نهار به علت خستگی در خو اب فرو ر فت. در ا ین حین دزد ی ا مد عبا یش را پهن کرد و د ر ونش گندم  می ریخت تا گندمهای مزرعه دار را ببرد.در این حین کلهء گاو خندید و د ز د پابه فرار گذاشت.پشت سرش  نگاهی کرد و لی کسی را ندید. دوباره برگشت و مشغو ل پر کردن عبایش بود که صدای خنده شنیده شد.این بار هم خو ا ست فر ا ر کند که کلهء  گاو  به ا و  گفت کسی نیست. فرار نکن من هستم کلهء گاو. و به او گفت من یک خو شه  گندم حرام خوردم و به این  روز افتادم. تو می خو اهی یک عبا گند م بد ز د ی و بخو ر ی . خد ا می داند چه بر سر ت خو ا هد ا مد و د ا ستان را برای د ز د  تعریف کرد. د ز د تر سید و منصرف شد و کلهء گاو  که تا و انش را پس داده بود به حکم خداوند متعال به همان انسان قبلی بر گشت و داستان زند گی خود را برای دیگران تعریف کرد و این داستان بر سر زبا نها ا فتاد.            
توضیح اینکه این داستان توسط پدرم که سن او 90سال است تعریف شده است.
                           مجید اسکند ری./ تاریخ    18 / 4 / 1392